Krzyż przydrożny Prochowa Łódź-Brus
Krzyż przydrożny z napisem "DO KOŃCA NAS UMIŁOWAŁ WYTRWAJCIE W MOJEJ MIŁOŚCI" przy ul. Prochowa a Konstantynowska, rej. Brus (Łódź).
Vademecum Historii XIV-XXI
Krzyże przydrożne (czyli przydrożne krzyże lub kapliczki) mają długą i bogatą historię w Polsce oraz w innych krajach europejskich. Są one ważnym elementem krajobrazu kulturowego i religijnego. Krzyże przydrożne zaczęły pojawiać się w Polsce już w średniowieczu, choć ich rozwój nastąpił głównie od XVI wieku. Były, i nadal są znakami wiary, miejscami modlitwy i refleksji. Upamiętniają ważne wydarzenia, jak np. zarazy, powodzie, wojny, objawienia, cudowne ocalenia. Często były stawiane, jako wota dziękczynne za wysłuchane modlitwy. W wymiarze społecznym i kulturalnym służyły, jako punkty orientacyjne w krajobrazie. Bywały miejscami spotkań lokalnej społeczności, w tym np. przy nabożeństwach majowych, różańcach. Spełniały funkcję edukacyjną, przypominając o wartościach chrześcijańskich i moralnych [źródło: internet].
Krzyż przydrożny z napisem "DO KOŃCA NAS UMIŁOWAŁ WYTRWAJCIE W MOJEJ MIŁOŚCI" przy ul. Prochowa a Konstantynowska, rej. Brus (Łódź).
Krzyż przydrożny przy ul. Okulickiego przed przejazdem kolejowym w sąsiedztwie ul. 11 Listopada w Łodzi.