W Parku nad Jasieniem w Łodzi, w pobliżu ścieżki rowerowej, która powstała na miejscu dawnych torów kolejowych, znajduje się zaciszny fragment naturalnego lasu. W jego wnętrzu, ogrodzony zieloną siatką, wydzielono niewielki obszar – z pozoru niepozorny, lecz pełen znaczeń. Wśród traw i młodych krzewów rosną pigwowce: rośliny wdzięczne, choć często niedoceniane, znane z delikatnych kwiatów i owoców o intensywnym zapachu, wykorzystywanych niegdyś w kuchni i medycynie ludowej.
Ten niewielki zakątek może pełnić rolę ochronną – dla młodych sadzonek – lub stanowić część lokalnego eksperymentu przyrodniczego, mającego na celu przywrócenie bioróżnorodności i zachowanie naturalnego dziedzictwa roślinnego.
Na jednym z drzew umieszczono starą, lekko zniszczoną tablicę z prostym, lecz wymownym komunikatem:
UWAGA!
SZKÓŁKA PIGWOWCÓW
PROSIMY:
NIE DEPTAĆ
NIE KOSIĆ
DZIĘKUJEMY
Tablica, nosząca ślady zabrudzeń i upływu czasu, wtapia się w otoczenie jak część leśnej opowieści – dodając miejscu charakteru i autentyczności. Jej obecność przywodzi na myśl cichą prośbę natury o szacunek i cierpliwość.
W tle rozpościera się zieleń lasu – gęsta, żywa i chroniąca. Pigwowce, choć niewielkie, emanują siłą przetrwania. Są symbolem troski o lokalne dziedzictwo przyrodnicze, łącznikiem między dawnymi sadami a nowoczesną ekologią.
Całość emanuje spokojem, harmonią i intencjonalnością, tworząc przestrzeń nie tylko biologicznie wartościową, lecz także emocjonalnie znaczącą – dla społeczności, która pielęgnuje to miejsce jak swój zielony skarb, oraz dla tych, którzy potrafią dostrzec piękno w skromnych krzewach pigwowca.
Views: 51